می گویی و می گویی و می نویسی و می نویسی . داد می زنی و هر کار دیگر . اما انگار قرار نیست کسی بیدار شود .
قرار نیست هیچ چیز تغییر کند و این دارد عذابت می دهد و درست موقعیکه دلسرد از فریاد زدن می خواهی به کنج خلوت خودت بخزی تا دیگر برای تو هم هیچ چیز مهم نباشد، کسی می گوید کجا؟ چه گفتی؟ به صدایت عادت کرده بودیم!!!!!!!!و این چرخه ادامه دارد ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر